Albatros C XV

Samolot ten powstał - według różnych źródeł - jeszcze w roku 1917, lub na początku roku następnego*. Założeniem konstruktorów była budowa samolotu wielozadaniowego, zdolnego do służby obserwacyjnej oraz szturmowej. W modelu tym powrócono do kanciastego, prostokątnego przekroju kadłuba. Nowością konstrukcyjną w serii "C" było wysunięcie płata górnego do przodu, co redukowało niekorzystne oddziaływania pomiędzy płatami. Garbata sylwetka kadłuba powstała przez podniesienie stanowiska obserwatora. Samoloty Albatros C XV trafiły na front tuż przed zakończeniem działań wojennych. Do ich głównych zadań należało wsparcie piechoty. W warunkach frontowych ujawniły się jednak wady tego modelu wynikające z pośpiesznego wdrożenia do produkcji i niedopracowania konstrukcji. Prób modernizacji płatowca nigdy nie podjęto w związku z zakończeniem I Wojny Światowej i brakiem zapotrzebowania na te samoloty. Oprócz wytwórni Albatros Werke samolot ten produkowano również w: BFW, Halberstadt oraz we wrocławskim Linke - Hoffman. Ogólnie powstało około 1820 Albatrosów serii C XV.

Wszystkie 18 samolotów (16*) typu C XV będących w służbie polskiego lotnictwa pochodziły z zakupów z prywatnych firm w Gdańsku. Większość maszyn była fabrycznie nowa i wyposażona w oryginalne silniki. Pierwsze egzemplarze dostarczono w sierpniu 1920 r., a ostatnie w listopadzie tegoż roku. Zakupione samoloty kierowano na SL w Ławicy, skąd następnie trafiały do CWL i CSL. Pierwszy zmontowany samolot z polskim numerem 23.1 miał zostać przydzielony do 16 EW. Dnia 12 sierpnia 1920 r. samolot wystartował z Mokotowa w drogę do swojej eskadry. Na wysokości około 100 m wpadł w korkociąg i runął na ziemię grzebiąc załogę. Albatrosy C XV znalazły się na wyposażeniu 8 i 12 EW w liczbie dwóch sztuk, samoloty te brały udział w bitwie nad Niemnem we wrześniu 1920 r. oraz akcji na Grodno i Lidę. Wspomniana 16 EW posiadała jeden egzemplarz (nie licząc rozbitego przed dotarciem do jednostki samolotu 23.1) będący w służbie od września 1920 r. Samolot ten brał udział m.in. w operacji wileńskiej gen. Lucjana Żeligowskiego. Również od września 1920 r. osiem (sześć*) maszyn C XV było na wyposażeniu 21 EN, gdzie przeprowadzano na nich szturmowe ataki na oddziały konne Budionnego. Samoloty te znalazły się w 14 EW, jednak dopiero w roku 1921, po połączeniu z eskadrą 21. K. Chołoniewski podaje, że samoloty te występowały też w bliżej nieokreślonej liczbie w 4 EW. Po wojnie polsko - bolszewickiej wszystkie maszyny Albatros C XV poddano kasacji na przełomie 1921 i 1922 r. (wg K. Chołoniewskiego ostatnie samoloty skasowano dopiero w 1931 r.)

Konstrukcja:

Samolot jednosilnikowy, dwumiejscowy, dwupłatowy o konstrukcji drewnianej, z kabinami odkrytymi oraz podwoziem stałym.

Silnik

Benz Bz IV o mocy 200 KM (147 kW), 6 cylindrów w układzie rzędowym i chłodzony wodą. W dwóch polskich samolotach zastosowano silnik Bz IVa, przekompresowany, o mocy 220 KM (162 kW). Chłodnica skrzynkowa umieszczona była przed płatem górnym, na jego mocowaniu do kadłuba.

Skrzydła

Osadzone na dwóch dźwigarach, pokryte były w części przedniej ( od krawędzi natarcia do pierwszego dźwigara) sklejką, a w pozostałej części płótnem. Płaty posiadały dodatkowe usztywnienie w postaci żeber pomocniczych pomiędzy żebrami głównymi. Kąt wysunięcia do przodu płata górnego wynosił 20^o, wznios skrzydeł wynosił 1,5^o. Komora płatów była dwuprzęsłowa. Lotki osadzone były tylko na płacie górnym i posiadały kompensację rogową.

Stery

Statecznik pionowy wykonany był z drewna, a stery i stateczniki poziome spawane z rur stalowych i pokryte płótnem. W celu usztywnienia stateczników podparto je pojedynczymi zastrzałami po obu stronach kadłuba. Stery posiadały kompensację rogową.

Kadłub

Podobnie jak w modelu C XII półskorupowy, tyle, że o przekroju prostokątnym i wyprofilowanym na owal wierzchem. Kadłub od przodu w miejscu silnika pokryty był blachą aluminiowa, a w pozostałej części kilkuwarstwową sklejką. Podwozie, klasyczne, tak jak w poprzednich modelach.

Uzbrojenie

Strzeleckie takie, jak w modelu poprzednim. Samolot mógł zabrać około 100 kg bomb.

Dane taktyczno - techniczne:

Wymiary:
- Rozpiętość - 11,8 m
- Długość - 7,47 m
- Wysokość - 3,33 m
- Powierzchnia nośna - 37,5 m²
Masa:
- Własna - około 895 kg
- Użytkowa - 430 kg
- Całkowita - około 1325 kg
Osiągi:
- Prędkość maksymalna - Vmax = 165 km/h
- Prędkość wznoszenia - 2,6 - 5,5 m/s*
- Czas wznoszenia na 1000 m - 3 min i 4 s
- Pułap - do 6000 m
- Zasięg - 450 km
- Czas lotu - 3 h

* Zależnie od źródła.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego