Etrich - Rumpler "Taube"

Autor:

Sebastian Nowosad. Ostatnia aktualizacja July 5, 2017, 6:10 p.m.

Tagi:

Był to jeden z najbardziej oryginalnych samolotów, jakie posiadało lotnictwo polskie. Jego konstruktorem był Igo Etrich, z pochodzenia Austriak. Prototyp "Taube" (gołąb) opracowany został w 1909 r. Na samolotach tych rozpoczęły się pierwsze loty bombowe w historii lotnictwa. W tych właśnie celach służyły w lotnictwie niemieckim w wojnie afrykańskiej, brały udział w pierwszym nalocie na Paryż, a w 1915 r. maszyny te latały nad Warszawą. "Taube" produkowany był w zarówno w zakładach niemieckich, jak i austro - węgierskich m.in.: Rumpler, Janin oraz Gotha.

Pierwsze samoloty tego typu znalazły się w Polsce za pośrednictwem Warszawskiego Towarzystwa Lotniczego Awiata. W roku 1910 zakupionych zostało 3 maszyny z zakładów Rumpler. W 1912 r. samoloty te zostały zarekwirowane i przydzielone do lotnictwa rosyjskiego. W listopadzie 1918 r. na lotnisku Mokotowskim znajdował się jeden samolot tego typu, niestety w stanie niekompletnym. Maszyna ta nie miała silnika, kół i poszycia. Kolejny "Taube" znajdował się na lotnisku Ławickim w lutym 1919 r. Nie istnieją jednak żadne informacje o ich wyremontowaniu bądź użytkowaniu. Zostały prawdopodobnie poddane kasacji ze względu na niską wartość bojową.

Konstrukcja:

Samolot jednosilnikowy, dwumiejscowy, centropłat o konstrukcji drewnianej, z kabinami odkrytymi oraz podwoziem klasycznym, stałym.

Silnik

6 cylindrowy, rzędowy i chłodzony wodą Mercedes D I o mocy około 105 KM (77 kW). Stosowano również motory Argus As I o mocy 100 KM (73,6 kW). Chłodnice rurkowe znajdowały się po bokach kadłuba, a zbiornik paliwa osadzony był w kadłubie, pod siedzeniem w pierwszej kabinie.

Skrzydła

O oryginalnym obrysie (rys) i bardzo cienkim profilu. Skrzydła osadzone były na dwóch dźwigarach, oraz dodatkowym zewnętrznym, pod płatem. Skrzydła usztywnione były skomplikowaną siecią linek stalowych.

Stery

Bez wyraźnego statecznika pionowego. Sterowanie samolotem odbywało się za pomocą odginania elastycznych końcówek skrzydeł i prawdopodobnie statecznika poziomego poprzez naciąganie odpowiednich linek (podobnie jak w Bleriot XI).

Kadłub

Od przodu pokryty był blachą, a w dalszej części płótnem. Podwozie klasyczne, dwukołowe, z płozą ogonową. Amortyzowane wahaczami i sznurem gumowym.

Uzbrojenie

Brak.

Dane taktyczno - techniczne:

Wymiary :
- Rozpiętość - 14,0 m
- Długość - 10,2 m
- Wysokość - 3,2 m
- Powierzchnia nośna - 35,0 m²
Masa :
- Własna - 600 kg
- Użytkowa - 260 kg
- Całkowita - 860 kg
Osiągi :
- Prędkość maksymalna - Vmax = 100 km/h
- Zasięg - około 300 km
- Czas lotu - około 4 h

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą

Źródła:

Bączkowski W., Samoloty bombowe pierwszej wojny światowej, Warszawa 1986.
Jankiewicz Z., Malejko J., Samoloty i śmigłowce wojskowe – P-R, Encyklopedia Lotnictwa Wojskowego, t. 14, Warszawa 1996, s. 126.
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
Pilecki Sz., Domański J., Samoloty bojowe 1910 – 1967, Warszawa 1969.

Fotografie:
http://www.fiddlersgreen.net/models/aircraft/Etrich-Taube.html
https://www.sas1946.com/main/index.php?topic=30982.0

Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.

Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.