Choiński Aleksander kpt. pil.

Urodzony 5.04.1892 r. we wsi Łabędnik, syn Wincentego i Marianny. Od dnia 6.10.1915 r. służył w wojsku rosyjskim. W trakcie służby skierowany został do szkoły mechaników w Gatczynie, później do Szkoły Pilotów w Petersburgu. W dniu 12.10.1917 r. otrzymał przydział do I Korpusu Wschodniego (I Polski Oddział Awiacyjny). Zdemobilizowany został w listopadzie 1918 r.

Do służby w Wojsku Polskim zgłocił się na lotnisku mokotowskim w dniu 10.11.1918 r. Od 15.01.1919 r. służył w składzie 1 EL, a od 18.02.1920 w 8 EW. Od 15.10.1920 r. do 18.03.1921 r. uczęszczał do Wielkopolskiej Szkoły Podchorążych Piechoty. Już jako oficer powrócił do 8 EW, następnie od 27.05.1922 otrzymał przydział do 3 EL, której został dowódcą w dniu 18.07.1923 r. Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych L. 2145 przyznano mu tytuł i odznakę pilota za czas służby w Wojskach Lotniczych. W późniejszym czasie podjął prace w Centralnych Zakładach Lotniczych. Na stopień kapitana awansowany został w marcu 1928 r. (z dniem 1.01.1928 r.). Z dniem 31.08.1935 r. został przeniesiony w stan spoczynku.

W trakcie wojny polsko – bolszewickiej nierzadko zdarzało się, że musiał wykonywać loty wywiadowcze na maszynach wysłużonych i wycofanych z armii zaborczych. Pomimo tego odbył ich ponad 50, z czego znaczna część sięgała daleko w głąb terenów zajętych przez wroga. Ponadto wykonał blisko 15 misji wywiadowczych połączonych z bombardowaniem i ostrzałem z broni pokładowej. W dniu 25.06.1919 r. podczas powrotu ze zwiadu z powodu wady silnika musiał przymusowo wylądować na linii frontu, pomiędzy walczącymi stronami. Zdołał naprawić motor i nie zważając na burzę wystartował, w drodze powrotnej ostrzelał z pułapu ok. 20 m oddziały nieprzyjaciela w okolicy Mołodeczna. Ponadto brał udział w bombardowaniu pociągu pancernego oraz baterii bolszewickiej. Dnia 13.09.1919 r. z braku paliwa pil. Choiński przymusowo lądował w Kowlu. Pod ostrzałem dolał benzyny z zapasowego kanistra i wystartował. Po wylądowaniu w Chełmie przekazał ważne meldunki do Sztabu Generalnego. Brał również udział w brawurowych akcjach szturmowych przeciwko kawalerii i taborom Budionnego.

Za wybitne zasługi w trakcie działań wojennych Aleksander Choiński odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 1552, Krzyżem Walecznych, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921, Medalem X-lecia Odzyskania Niepodległości, Krzyżem Kawalerskim Gwiazdy Rumunii a także Polową Odznaką Pilota nr 53. Uhonorowany również odznaką pilota Królestwa S. H. S.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego