Nazimek Ludwik por. pil.
Sebastian Nowosad.
Ostatnia aktualizacja July 11, 2018, 5:26 a.m.
Tagi:
Urodzony 21.08.1890 r. w Niepołomicach, jako syn Józefa i Marii. Maturę uzyskał w Gimnazjum Realnym w Krakowie, następnie ukończył Akademię Handlową w Wiedniu. W dniu 27.03.1909 r. został powołany do wojska austriackiego. Od 1.08.1914 r. służył w 13 PP na Froncie Wschodnim, w trakcie walk został czterokrotnie ranny. W okresie 3.07-31.10.1918 r. szkolił się w Szkole Lotniczej w Wiener Neustadt. Po jej ukończeniu, z licencją pilota i w stopniu chorążego przydzielony został do parku lotniczego na lotnisku w Krakowie, gdzie służył do końca wojny.
W listopadzie 1918 r. brał udział w opanowaniu lotniska rakowickiego i przejęciu sprzętu lotniczego. Pod koniec listopada rozpoczął służbę w 1 EW w Krakowie, następnie został przeniesiony na stanowisko instruktora do Niższej Szkoły Pilotów. Po wybuchu wojny z bolszewikami, od marca 1920 r. walczył na froncie w składzie 5 EW. W czasie walk na Ukrainie oraz walk z 1 Armią Konną pod Lwowem odznaczył się niezwykłą odwagą i męstwem. Szczególnie wyróżnił się w dniach 13, 17 i 24.07.1920 r., gdy w wielką brawurą atakował pozycje sowieckiej kawalerii. Ponadto wykonywał loty wywiadowcze oraz brał udział w bombardowaniach wrogich pociągów pancernych. W dniu 12.07.1920 r. awansowany został na podporucznika.
Po zakończeniu wojny z Sowietami znalazł się wraz ze swoją eskadrą w Przemyślu. W grudniu 1921 r. został ciężko ranny w wypadku lotniczym. Po odbytym leczeniu wrócił do służby i został przydzielony do 2 PL w Krakowie. Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych L. 2145 z 1922 r. przyznano mu tytuł i odznakę pilota na czas służby w Wojskach Lotniczych. W dniu 13.06.1922 r. uzyskał awans na stopień porucznika. Dnia 11.07.1922 r. zginął śmiercią lotnika w czasie lotu służbowego, drugi członek załogi został ciężko ranny. Por. pil. Ludwik Nazimek pochowany został na Cmentarzu Rakowickim.
Za zasługi w obliczu wojny z bolszewikami por. Nazimek odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8141 oraz Polową Odznaką Pilota.
Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą
Źródła:
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 1 z dn. 26.01.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 41 z dn. 27.10.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Ilustrowany Kuryer Codzienny, 13.07.1922, nr 186.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.
